Can

Zdania twierdzące

Zdania twierdzące z czasownikiem modalnym can tworzy się według schematu:

podmiot + can + bezokolicznik

gdzie, czasownik modalny can poprzedza czasownik główny w bezokoliczniku. Zwróć uwagę, że can nie odmienia się przez osoby ani liczby – zawsze występuje w tej samej formie.

I can play the guitar better than you.

(Potrafię grać na gitarze lepiej od ciebie.)

I can speak English very well.

(Bardzo dobrze potrafię mówić po angielsku.)

Zdania przeczące

Zdania przeczące z czasownikiem modalnym can tworzy się według schematu:

podmiot + can + not + bezokolicznik

Jak więc widać, by utworzyć przeczenie z czasownikiem modalnym can, wystarczy umieścić zaraz za nim partykułę not i czasownik główny, również w nieodmienionej formie.

Uwaga! Can to jedyny angielski czasownik, który z przeczeniem pisze się łącznie. Formą przeczącą can jest cannot, a jego skrótem jest can’t. Forma can’t jest stosowana znacznie częściej niż cannot, która to z kolei jest charakterystyczna dla języka formalnego.

I can speak English and German, but I can’t speak Spanish.

(Mówię po angielsku i niemiecku, ale nie mówię po hiszpańsku.)

Zero interest rates simply cannot last forever.

(Oprocentowanie zero procent po prostu nie może trwać wiecznie.)

Pytania

Pytania z czasownikiem modalnym can tworzy się według schematu:

can + podmiot + bezokolicznik

a więc przesuwając can na początek zdania, przed podmiot (tzw. inwersja).

Czasownik can w pytaniach nie wymaga zastosowania żadnego czasownika posiłkowego (jak to się dzieje w przypadku zdań z czasownikami zwykłymi) bowiem to on sam podlega inwersji:

I can play the guitar.

(Potrafię grać na gitarze.)

Can I play the guitar?

(Czy potrafię grać na gitarze?)

Can nie posiada formy bezokolicznika ani imiesłowu (nie da się np. powiedzieć I’d love to can swim). W zdaniach, które wymagają użycia bezokolicznika lub formy z -ing (jak np. love, hate, like itd.), can zamienia się na be able to, np.: