Present Simple

Zdania twierdzące

 

Zdania twierdzące w czasie Present Simple tworzy się według schematu

 

podmiot + odmieniony czasownik główny

 

gdzie czasownik występuje w formie podstawowej (czyli takiej samej jak w słownikach) i ulega zmianie jednie w 3. osobie liczby pojedynczej (he, she, it), kiedy to dodaje się do niego końcówkę -s. Zapamiętaj, że tę końcówkę dodaje się TYLKO do czasownika w zdaniu twierdzącym.

 

I read books.	ale:	She reads books.
(Ja czytam książki.)		(Ona czyta książki.)
I make a cup of coffee almost every day.	ale:	He makes a cup of coffee almost every day.
(Prawie codziennie robię sobie filiżankę kawy.)		(On prawie codziennie robi sobie filiżankę kawy.)

 

 

 

Jeżeli jednak czasownik w 3. os. l. poj. kończy się na:

1) spółgłoskę: -s, -z, -ch, -sh lub -x to nie otrzymuje końcówki -s, ale – es, np.:		2) -y, które poprzedza spółgłoska, to końcówkę -y zamienia się na -ies, np.:		3) samogłoskę -y,która jest poprzedzona samogłoską, to dodaje się tylko końcówkę -s, np.
miss – misses (tęsknić), fizz – fizzes (musować), catch- catches (łapać), touch- touches (dotykać), watch- watches (oglądać), push- pushes (pchać), wash- washes (myć), fix- fixes (naprawić)		study – studies (studiować), worry – worries (martwić się), carry – carries (nosić), try – tries (próbować), fly – flies (latać).		enjoy – enjoys (lubić).
Wyjątki: have – has (mieć, posiadać), do – does (robić), go – goes (iść).

 

 

 

Zdania twierdzące z czasownikiem to be

 

Czasowniki to be (pol. być) i to have (pol. mieć) to jedne z najczęściej używanych czasowników w języku angielskim. Obydwa należą do grupy czasowników nieregularnych, co w praktyce oznacza, że budując zdania w czasie Present Simple każda osoba może przyjmować inną formę danego czasownika.

 

Odmiana czasowników w czasie Present Simple
	Liczba pojedyncza			Liczba pojedyncza
I	am		I	have
you	are		you	have
he	is		he	has
she	is		she	has
it	is		it	has
	Liczba mnoga			Liczba mnoga
we	are		we	have
you	are		you	have
they	are		they	have

 

 

I am a doctor.		I have a house in Arizona.
(Jestem lekarzem.)		(Mam dom w Arizonie.)
She is a doctor.		She has a house in Arizona.
(Ona jest lekarzem.)		(Ona ma dom w Arizonie.)
They are doctors.		They have a house in Arizona.
(Oni są lekarzami.)		(Oni mają dom w Arizonie.)

 

 

 

Zdania przeczące

 

Zdania przeczące w czasie Present Simple tworzy się według schematu

 

podmiot + odmieniony czasownik do + not + nieodmieniony czasownik główny

 

gdzie czasownik główny występuje w formie podstawowej (nie odmienia się) i jest poprzedzony czasownikiem posiłkowym do (w 3 os. l. poj. – he, she, it – does) oraz partykułą przeczącą – not.

Forma skrócona od do not to don’t, a od does not to doesn’t.

 

I do not/don’t like chocolate.

(Nie lubię czekolady.)

 

She does not/doesn’t like chocolate.

(Ona nie lubi czekolady.)

 

 

 

Zdania przeczące z czasownikiem to be

 

Zdania przeczące z czasownikiem to be tworzy się według schematu

 

podmiot + odmieniony czasownik to be + not

 

czyli przez dodanie do odmienionego czasownika to be, partykuły not.

Formy skrócone to:

am not = ’m not          are not = aren’t           is not = isn’t

 

 

I am/I’m not tall.

(Nie jestem wysoki.)

 

He is not/isn’t a singer.

(On nie jest piosenkarzem.)

 

We are not/aren’t teachers.

(Nie jesteśmy nauczycielami.)

 

 

 

Pytania

 

Zdania pytające w czasie Present Simple tworzy się według schematu

 

odmieniony czasownik to do + podmiot + nieodmieniony czasownik główny

 

czyli umieszczając odmieniony czasownik posiłkowy to do przed podmiotem i czasownikiem głównym, który pozostaje w formie podstawowej.

Do you like chocolate?

(Czy lubisz czekoladę?)

 

Does she like chocolate?

(Czy ona lubi czekoladę?)

 

 

 

Pytania z czasownikiem to be

 

Zdania pytające z czasownikiem to be tworzy się przez inwersję, czyli zamieniając szyk zdania poprzez przeniesienie odmienionego czasownika to be na pierwsze miejsce w zdaniu, przed podmiot.

 

odmieniony czasownik to be + podmiot

 

She is pretty.

Is she pretty?

 

 

 

Pytania o podmiot

 

Szczególną uwagę należy zwrócić na budowę pytań o podmiot, czyli pytań o wykonawcę czynności. W tego typu pytaniach nie występuje czasownik posiłkowy do, a czasownika głównego, w 3. os. l.poj. dodaje się końcówkę -s. Te pytanie wprowadza się za pomocą zaimka who (pol. kto).

 

Who gives you the right to speak?

(Kto daje ci prawo głosu?)

 

Who is your best man?

(Kto jest twoim drużbą?)

 

 

Porównaj:

 

Who likes our English teacher?

(Kto lubi naszego nauczyciela języka angielskiego?)

ale:

Whom does your teacher like?

(Kogo lubi twój nauczyciel?)

(W tym wypadku nie pytamy o podmiot – ponieważ jest nim nauczyciel, osoba nam znana – a o osoby, które dany pomiot darzy sympatią.)

 

 

 

Poniżej w tabeli znajduje się podsumowanie podstawowych konstrukcji z czasownikami zwykłymi występujących w czasie Present Simple. Wszystkie przykłady zostały utworzone na podstawie słowaczasownika work (pol. pracować).

 

Zdania twierdzące	Zdania przeczące		Zdanie pytające
	Pełna forma	Forma skrócona
I work.	I do not work.	I don’t work.	Do I work?
You work.	You do not work.	You don’t work.	Do you work?
He works.	He does not work.	He doesn’t work.	Does he work?
She works.	She does not work.	She doesn’t work.	Does she work?
It works.	It does not work.	It doesn’t work.	Does it work?
We work.	We do not work.	We don’t work.	Do we work?
You work.	You do not work.	You don’t work.	Do you work?
They work.	They do not work.	They don’t work.	Do they work?