Ubolewanie nad tym, że coś się (nie) stało lub że nie do końca jesteśmy z czegoś zadowoleni, można wyrazić za pomocą konstrukcji I wish oraz if only. Dziś skupiamy się nad tą drugą – if only.
Zwrot if only najczęściej używany jest na początku zdania, za pomocą którego chcemy zakomunikować, że nie jesteśmy z czegoś zadowoleni i chcielibyśmy, by dana sytuacja wyglądała inaczej. W takich przypadkach if only oznacza więc mniej więcej to samo co I wish..., czyli Chciałbym, żeby...; Gdyby tylko...
If only jest emfatyczne oraz ma większe nacechowanie emocjonalne niż I wish.
Przyjrzyjmy się zatem, jak wygląda użycie if only w poniższych przykładach:
a) mówiąc o teraźniejszości, używa się If only i czasu przeszłego (w tym przypadku jest to Past Simple):
If only I came there on time!
Gdybym tylko przyszła tam na czas!
If only I knew more foreign languages!
Gdybym tylko znał więcej języków obcych!
b) mówiąc o przyszłości, używa się If only i konstrukcji would + bezokolicznik (bez to):
If only somebody would help me, I could go home.
Gdyby ktoś mi pomógł, mogłabym iść do domu.
If only the sun would shine, we could play football.
Gdyby tylko zaświeciło słońce, moglibyśmy pograć w piłkę.
c) mówiąc o przeszłości, używa się If only i czasu przeszłego Past Perfect:
If only I had helped her, she wouldn’t have been in trouble.
Gdybym tylko jej pomógł, nie byłaby teraz w tarapatach.
If only I had told her the truth, she wouldn’t have left me.
Gdybym tylko powiedział jej prawdę, nie rzuciłaby mnie.