Przymiotniki

Przymiotniki w języku angielskim stopniuje się następująco:

 

a) w stopniu wyższym i najwyższym do przymiotników jednosylabowych i niektórych dwusylabowych dodajemy odpowiednio końcówkę -er i -est.

 

nice – nicer – the nicest

(miły – milszy – najmilszy)

 

old – older – the oldest

(stary – starszy – najstarszy)

 

 

Wiele przymiotników dwusylabowych, takich jak np. polite lub common można także stopniować dodając przed tymi przymiotnikami słowa more (dla stopnia wyższego) i słowa most (dla stopnia najwyższego), np.

 

polite – politer – the politest

polite – more polite – the most polite

(uprzejmy – bardziej uprzejmy – najbardziej uprzejmy),

 

common – commoner – the commonest

common – more common – the most common

(powszechny – powszechniejszy – najpowszechniejszy).

 

W przypadku pozostałych przymiotników dwusylabowych, takich jak przymiotniki kończące się na: -ing, -ed, -ful i -less możliwe jest stopniowanie jedynie przy użyciu słów more i most, np.

 

charming – more charming – the most charming

(uroczy – bardziej uroczy – najbardziej uroczy),

 

harmful – more harmful – the most harmful

(szkodliwy – szkodliwszy – najbardziej szkodliwy).

 

  

W amerykańskiej odmianie języka angielskiego niekiedy pisownia odmienionego przymiotnika może się różnić od jego odpowiednika w brytyjskiej odmianie angielskiego. Ilustruje to poniższy przykład:

brytyjska odmiana angielskiego:

cruel – crueller – the cruellest

(okrutny – okrutniejszy – najokrutniejszy),

 

amerykańska odmiana angielskiego:

cruel – crueler – the cruelest

(okrutny – okrutniejszy – najokrutniejszy).

 

 

Pisownia

• Należy zauważyć, że w przypadku gdy przymiotnik zakończony jest na -e, przy stopniowaniu dodajemy odpowiednio końcówkę -r i -st, np.

 

late – later – the latest

(późny – późniejszy – najpóźniejszy),

 

nice – nicer – the nicest

(miły – milszy – najmilszy).

 

• W przypadku przymiotników zakończonych na samogłoskę, po której występuje spółgłoska, spółgłoskę tę podwaja się, po czym dodaje się odpowiednio końcówkę -er i -est, np.

 

fat – fatter – the fattest
(gruby – grubszy – najgrubszy),

 

big – bigger – the biggest

(duży – większy – największy),

 

thin – thinner – the thinnest

(chudy – chudszy – najchudszy).

 

• Przymiotniki dwusylabowe zakończone na -y w stopniu wyższym przyjmują końcówkę -ier (y zamienia się na i), zaś w stopniu najwyższym końcówkę -iest (y zamienia się na i), np.

 

happy – happier – the happiest

(szczęśliwy – szczęśliwszy – najszczęśliwszy),

 

easy – easier – the easiest

(łatwy – łatwiejszy – najłatwiejszy).

 

• Przymiotniki dwusylabowe, zakończone nieakcentowaną samogłoską, w stopniu wyższym mogą przyjąć końcówkę –er, a w stopniu najwyższym-est, np.:

 

narrow – narrower – the narrowest

(wąski – węższy – najwęższy),

 

quiet – quieter – the quietest

(cichy – cichszy – najcichszy),

 

clever – cleverer – the cleverest

(bystry – bystrzejszy – najbystrzejszy),

 

simple – simpler – the simplest

(prosty – prostszy – najprostszy).

 

 

b) w stopniu wyższym i najwyższym przymiotniki wielosylabowe (składające się z trzech lub większej ilości sylab) poprzedza się odpowiednio słowami more i the most, np.

 

beautiful – more beautiful – the most beautiful

(piękny – piękniejszy – najpiękniejszy),

 

intelligent – more intelligent – the most intelligent

(inteligentny – inteligentniejszy – najinteligentniejszy),

 

practical – more practical – the most practical

(praktyczny – praktyczniejszy – najpraktyczniejszy),

 

interesting – more interesting – the most interesting

(interesujący – bardziej interesujący – najbardziej interesujący),

 

fascinating – more fascinating – the most fascinating

(fascynujący – bardziej fascynujący – najbardziej fascynujący).

 

Uwaga!

Wyjątek od powyższej reguły stanowią przymiotniki, które są przeciwieństwem (zaprzeczeniem) przymiotników dwusylabowych, typu happy czy tidy (a więc przymiotników kończących się na -y). Takie przymiotniki mogą być stopniowane zarówno poprzez dodanie do nich końcówek -er/-est, jak i słów more/the most, np.

 

untidy – untidier - the untidiest

untidy – more untidy – the most untidy

nieuporządkowany – bardziej nieuporządkowany – najbardziej nieuporządkowany,

 

unhappy – unhappier – the unhappiest

unhappy – more unhappy – the most unhappy

(nieszczęśliwy – nieszczęśliwszy – najnieszczęśliwszy).

 

 

c) Wiele przymiotników stopniuje się w sposób nieregularny. Poniżej podajemy odmianę najczęściej używanych przymiotników nieregularnych.

 

 

Stopień równy	Stopień wyższy	Stopień najwyższy
bad/evil/ill (zły, niecny)	worse (gorszy)	worst (najgorszy)
far (daleko) (odległość)	farther (dalej)	farthest (najdalej)
far (daleko)(kolejność)	further (dalej)	furthest (najdalej)
good/well (dobry)	better (lepszy)	best (najlepszy)
hind (tylny)	hinder (umieszczony bardziej z tyłu)	hindmost (ostatni, umieszczony najbardziej z tyłu)
late (późny, nowy)	latter, later (późniejszy, drugi)	latest, last (najnowszy, ostatni)
little (mały)	smaller (mniejszy)	smallest (najmniejszy)
many (wiele)	more (więcej)	most (najwięcej)
much (wiele)	more (więcej)	most (najwięcej)
near (bliski)	nearer (bliższy)	nearest (najbliższy)
old (stary) (kolejność starszeństwa w rodzinie) ale old (stary) (wiek)	elder (starszy)     older (starszy)	eldest (najstarszy)     oldest (najstarszy)

 

Uwaga!

Istnieje także grupa przymiotników niestopniowalnych, które nie przyjmują żadnej formy w stopniu wyższym ani w stopniu najwyższym.

 

Przymiotniki niestopniowalne opisują największy możliwy stopień natężenia danej cechy lub stanu emocjonalnego i dlatego ich dodatkowe stopniowanie nie ma sensu. Spójrz na poniższe przykłady:

 

free (darmowy)

nic nie kosztuje, a więc nie może być już „bardziej darmowy”,

 

priceless (bezcenny)

nie da się zmierzyć w sensie kosztu, więc nie może być “bardziej bezcenny”.