Zaimki bezosobowe to zaimki, które nie odnoszą się do konkretnych osób, ale do powszechnej opinii społecznej.
You have to wear long trousers to sightsee an Italian church.
(By zwiedzić włoski kościół, trzeba mieć długie spodnie.)
Natomiast chcąc podkreślić, że samemu także podziela się opinię ogółu, lepiej użyć zaimka we, np.:
We can wear anything we want when we are on holiday.
(Na wakacjach można nosić, co tylko się chce.)
We have to do whatever is necessary.
(Trzeba robić tylko to, co konieczne.)
Z kolei aby podkreślić, że myślimy inaczej niż ogół, najlepiej użyć zaimka they, np.:
They spend too much money on clothes these days.
(W dzisiejszych czasach ludzie wydają na ubrania za dużo pieniędzy.)
(Ale nie ja.)
They believe everything that is said on the television.
(Ludzie wierzą we wszystko, o czym mówi się w telewizji.)
(Ale nie ja.)
This particular beer makes you tipsy just after one pint, right?
(To konkretne piwo sprawia, że jesteś podchmielony już po jednej kolejce, prawda?)
Ale też tak, że zaimek you odnosi się do osoby mówiącej, np.:
The job was ok. You got up at 10 every day, went to the office, and sat there till 5 p.m.
(Praca była w porządku. Wstawało się codziennie o 10:00, szło się do biura i siedziało się tam do 17:00.)
They are going to tax the rich more.
(Oni chcą nałożyć na bogaczy wyższe podatki.)
(Oni = rządzący.)
’There was someone who left you a message.’ ’What did they want?’
(„Ktoś zostawił ci wiadomość.” „Co chciał?”)
One has to behave well in all aspects of life.
(Należy być dobrym człowiekiem we wszystkich aspektach życia.)
One never knows what might happen.
(Nigdy nie wiadomo, co może się wydarzyć.)
Zaimka bezosobowego one można używać również w funkcji podmiotu (jak w powyższym przykładzie), a także – dopełnienia lub zaimka zwrotnego (jak w poniższym przykładzie), np.:
When one is under such pressure, one should simply behave as oneself.
(Gdy jest się pod taką presją, powinno się po prostu być sobą.)
Zaimek one może funkcjonować również w funkcji zaimka dzierżawczego, np.:
One should remember to bring one’s book every time.
(Powinno się pamiętać, żeby przynosić za każdym razem swoją książkę.)
One thinks this movie is silly but one will watch it again anyway.
Użycie zaimka w takiej funkcji jest dopuszczalne, jednak forma ta powszechnie kojarzy się z wyższymi sferami, posługującymi się angielskim-brytyjskim.
- any (jakiś),
- every (każdy),
- some (ktoś, pewien),
- no (żaden).
W połączeniu z powyższymi wyrazami, otrzymamy następujące zaimki:
- anyone (dowolna osoba, nieważne kto),
- everyone (każda osoba),
- someone (ktoś, osoba bliżej nieokreślona),
- no one (nikt).
Oprócz zaimka one powyższe wyrazy mogą się także łączyć z przyrostkiem -body i tworzyć zaimki anybody, everybody, somebody i nobody.
Does anyone/anybody want something to eat?
(Czy ktoś chce coś do jedzenia?)
Everyone/everybody left the building in a hurry.
(Wszyscy w pośpiechu opuścił budynek.)
Can someone/somebody send this report?
(Czy ktoś mógłby wysłać ten raport?)
No one/Nobody wants to marry her.
(Nikt nie chce się z nią ożenić.)
Jeżeli powyższe zaimki są używane w funkcji podmiotu, to orzeczenie występuje w liczbie pojedynczej, np.:
Everybody knows the answer.
(Każdy zna odpowiedź.)
Everybody wants to be a star.
(Każdy chce być gwiazdą.)
Quiz {{i+1}}
{{test.title}}
|
{{$index+1}}. {{question}}
{{option}}
Prawda
Fałsz
|